Inauguracja Konferencji (od lewej): Asystent Katedry Pediatrii nr 1 NUM im. O. Bohomolca, Wiceprezes Polskiego Stowarzyszenia Medycznego na Ukrainie im. prof. Anatola Święcickiego dr nauk med. Halina Kozinkiewicz; Radca Wydziału Konsularnego i Polonii Ambasady RP w Kijowie Jacek Gocłowski; Profesor Walentyna Berezenko - Kierownik Centrum Hepatologii Dziecięcej Państwowego Instytutu Położnictwa i Ginekologii im akademika O. M. Lukjanowej, kierownik Katedry Pediatrii nr 1 Narodowego Uniwersytetu Medycznego im O. Bohomolca
23 października 2020 r. w Kijowie odbyła się V Międzynarodowa Konferencja Naukowo-Praktyczna pt. „Aktualne zagadnienia hepatologii dziecięcej”. Jej organizatorami byli: Państwowy Instytut Położnictwa i Ginekologii im. Akademika O. M. Lukjanowej Narodowej Akademii Nauk Medycznych Ukrainy, Stowarzyszenie Pediatrów Ukrainy, Narodowy Uniwersytet Medyczny im Ołeksandra Bohomolca. Przedsięwzięcie wsparła Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Kijowie oraz Polskie Stowarzyszenie Medyczne na Ukrainie im. prof. Anatola Święcickiego. Konferencja została wpisana do rejestru Ministerstwa Zdrowia Ukrainy.
Słowo powitalne wygłosił Radca Wydziału Konsularnego i Polonii Ambasady RP w Kijowie - Jacek Gocłowski, który zaznaczył, że konferencja odbyła się przy bezpośrednim udziale Polskiego Stowarzyszenia Medycznego na Ukrainie im. prof. Anatola Święcickiego.
W swoim wystąpieniu podkreślił ogromne znaczenie ścisłej współpracy Ukrainy i Polski. Zaznaczył, że gdy ukraińscy lekarze i naukowcy szukają sposobów rozwiązania problemów zdrowotnych, pomagają im w tym polskie stowarzyszenia i organizacje medyczne. Szczególną uwagę zwrócił na projekt koordynowany przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Polskich Przedsiębiorców Ukrainy, celem którego jest okazanie wsparcia psychologicznego dzieciom - ofiarom wojny w Donbasie.
Pan Radca zwrócił także uwagę na Polsko-Ukraiński Program Rozwoju i Szkolenia Pracowników Ochrony Zdrowia Ukrainy, który uruchomiono w Polsce na przełomie lat 2013-2014.
Treścią tego programu są prace w zakresie wymiany doświadczeń, poznania potencjalnych możliwości polskiego i ukraińskiego systemu opieki zdrowotnej, organizacja transgranicznych programów edukacyjnych, szkolenia z zakresu poszczególnych specjalności lekarskich, wymiana akademicka studentów uczelni medycznych. Pan Radca uwydatnił również znaczenie niniejszej konferencji sprowadzające się ku temu, aby lekarze byli wystarczająco wyszkoleni w dziedzinach pozwalających na należytą ochronę zdrowia dzieci, ponieważ od tego zależy przyszłość następnych pokoleń.
Profesor Walentyna Berezenko - Kierownik Centrum Hepatologii Dziecięcej Państwowego Instytutu Położnictwa i Ginekologii im akademika O. M. Lukjanowej, kierownik Katedry Pediatrii nr 1 Narodowego Uniwersytetu Medycznego im O. Bohomolca wygłosiła referat wprowadzający. Uwydatniła aktualność i potrzebę tego przedsięwzięcia, jako że konferencja ma nie tylko charakter edukacyjny, ale także będzie źródłem zaleceń w kontekście ukierunkowania działalności praktycznej lekarza. Współdziałanie wszystkich uczestników konferencji - stwierdziła - będzie skutecznym narzędziem dla okazania pomocy dzieciom z chorobami wątroby na Ukrainie.
Biorąc pod uwagę, że problemem numer jeden w dzisiejszym świecie jest pandemia SarsCov-2, tematowi temu poświęcono odrębny referat profesora Walentyny Berezenko na temat wątrobowych przejawów przy COVID19 i jego wpływu na przewlekłe schorzenia wątroby.
Pierwszym prelegentem była prof. Giorgina Mieli-Vergani, światowej sławy hepatolog, która przez wiele lat kierowała Klinicznym Oddziałem Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia w King’s College Hospital (Londyn, Wielka Brytania). To właśnie na tym oddziale prof. Berezenko miała okazję odbyć staż, przejmując bezpośrednio nie tylko doświadczenie naukowe, ale także kliniczne, opanować nowoczesne podejście do diagnostyki i leczenia dzieci z różnymi patologiami hepatologicznymi.
Ponieważ profesor Giorgina Mielli-Vergani prowadziła wieloletnie badania i była pionierem w zgłębianiu problematyki autoimmunologicznego zapalenia wątroby, to w swoim wystąpieniu omówiła ona złożoności i specyfikę tej choroby.
Drugim mówcą była profesor gastroenterologii, hepatologii, zaburzeń odżywiania i pediatrii; kierownik Kliniki Chorób Wątroby i Transplantacji Instytutu Centrum Zdrowia Dziecka (Warszawa), autorka ponad 330 prac, ekspert światowej sławy, profesor - Irena Jankowska.
Pozwolę sobie zaznaczyć, że ja w ramach nawiązywania kontaktów między klinikami w Polsce i na Ukrainie przy bezpośrednim wsparciu Wydziału Konsularnego i Polonii Ambasady RP w Kijowie, jako asystent Katedry Pediatrii nr 1 miałam w czerwcu 2019 roku możliwość odbyć staż obserwacyjny i uczestniczyć w lekarskich obchodach, diagnozach interdyscyplinarnych (w tym morfologicznych i transplantacyjnych), badaniach pacjentów z cholestazą i ostrą niewydolnością wątroby oraz innymi patologiami gastro/hepatologicznymi i tu przyznać muszę, że profesor Irena Jankowska znakomicie opisała problemy cholestazy i ostrej niewydolności wątroby u dzieci.
Oprócz wyżej wymienionych prelegentów w konferencji wzięli udział czołowi ukraińscy specjaliści (hepatolodzy, gastroenterolodzy, dietetycy, nutritioniści, pediatrzy). Prelegenci poruszyli ciekawe i aktualne zagadnienia wczesnej diagnostyki, wprowadzenia pacjentów, nowoczesnych metod badawczych, leczenia, rehabilitacji pacjentów z chorobami wątroby na Ukrainie.
Asystent Katedry Pediatrii nr 1 NUM im. O. Bohomolca,
Wiceprezes Polskiego Stowarzyszenia Medycznego na Ukrainie im. prof. Anatola Święcickiego
Dr nauk med. Halina KOZINKIEWICZ
Wystąpienie Radcy Wydziału Konsularnego i Polonii przy Ambasadzie RP w Kijowie Jacka Gocłowskiego na V Międzynarodowej Konferencji Naukowo-Praktycznej
Szanowni uczestnicy konferencji, lekarze, naukowcy, studenci, goście!
Chciałbym przywitać Państwa w imieniu Ambasady RP w Kijowie i zaznaczyć, że dzisiejsze wydarzenie jest dowodem potencjału ludzi do jednoczenia się, wymiany doświadczeń, komunikowania się nawet w czasach najtrudniejszych prób dla Europy i świata.
Przede wszystkim chciałbym podkreślić, że konferencja odbywa się przy udziale Polskiego Stowarzyszenia Medycznego na Ukrainie im. prof. Anatola Święcickiego. Przypomnę, że osiągnięcia naukowe i praktyczne patrona tego towarzystwa zostały wysoko ocenione przez Warszawską Radę Lekarską, Warszawską Izbę Lekarską (odznaczenie „Laudabilis”), Polskie Towarzystwo Lekarskie (medal „Gloria Medicinae”). Profesor Anatol Święcicki był laureatem International Public Trust Award „Golden OTIS”, odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi RP. Był członkiem redakcji i rad wielu czasopism medycznych, m.in. Medycyna Praktyczna, Reumatologia, Medycyna Wieku Rozwojowego (Polska). Dlatego dziś składamy hołd Anatolowi Święcickiemu za jego wkład w rozwój medycyny na Ukrainie, w Polsce i na świecie.
Drugi element, na który chciałbym zwrócić uwagę, to fakt, że tematyka konferencja koncentruje się na pediatrii, a co za tym idzie, na zdrowiu dzieci. Przecież przyszłość zależy od tego, czy nasze dzieci będą zdrowe i czy lekarze będą wystarczająco przygotowani do ochrony zdrowia dzieci i walki o szczęśliwe młode pokolenie. W tym kierunku we współpracy polsko-ukraińskiej toczy się stała i wytrwała praca, prowadzona, zaznaczyć należy, w warunkach rosyjskiej inwazji na terytorium Ukrainy. I jeżeli ukraińscy lekarze i naukowcy szukają sposobów rozwiązania problemów zdrowotnych, to polskie stowarzyszenia i organizacje pomagają ukraińskim dzieciom w rehabilitacji i rekonwalescencji.
Na przykład warto wspomnieć o projekcie koordynowanym przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Przedsiębiorców Polskich na Ukrainie zatytułowanym „Pomoc psychologiczna dzieciom ofiar wojny w Donbasie”, który objął dwutygodniowy pobyt dzieci w miejscowości Osiek w powiecie starogardzkim, gdzie znajduje się Centrum Rehabilitacji i Wypoczynku „Dobry Brat”. W ośrodku tym pomagano dzieciom i matkom w uniknięciu rozwoju zespołu stresu pourazowego. Podczas wizyty w Polsce młodzi Ukraińcy odwiedzili Gdańsk, Sopot, Elbląg i Toruń. Uczestniczyli także w profesjonalnych zajęciach z zakresu psychoterapii.
Ponadto na polskie kolonie letnie regularnie trafiają ukraińskie dzieci, których rodzice zginęli w walkach z separatystami i armią rosyjską podczas Operacji Antyterrorystycznej (ATO) i Operacji Sił Połączonych (OOC).
Trzecią rzeczą, na której chcę zaakcentować uwagę, jest praca nad wymianą doświadczeń polskiego i ukraińskiego systemu opieki zdrowotnej. W szczególności wspominam o stworzeniu polsko-ukraińskiego programu stażowo-szkoleniowego dla lekarzy ukraińskich w Polsce, który uruchomiono na przełomie 2013-2014 roku w związku z wydarzeniami, zaistniałymi na Ukrainie. Grupa inicjatywna lekarzy pochodzenia ukraińskiego mieszkających i pracujących w różnych krajach europejskich postanowiła wesprzeć dążenia Ukrainy do integracji europejskiej, w szczególności w sferze medycznej, stwarzając ukraińskim lekarzom i pielęgniarkom realną możliwość odwiedzania polskich szpitali a ukraińskim studentom medycyny – polskich instytucji medycznych. Pomysł ten został poparty przez Ministerstwo Ochrony Zdrowia Ukrainy i Ministerstwo Zdrowia RP.
Głównym celem tego programu stało się zapoznanie ukraińskich lekarzy z poziomem i możliwościami polskiego systemu opieki zdrowotnej. Program koncentruje się na współczesnej medycynie opartej na faktach, metodach diagnostyki, leczenia i rehabilitacji tzw. przewlekłych chorób cywilizacyjnych. W okresie od września 2014 do grudnia 2015 w programie wzięło udział ponad 500 lekarzy, pielęgniarek i studentów wydziałów medycyny.
Szczególną rolę pełni też Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie, które równie aktywnie przyjmuje na staże lekarzy z Ukrainy.
Wspólne przedsięwzięcia naukowe przyczyniają się także do gromadzenia niezbędnych dla lekarzy informacji o innowacjach w dziedzinie medycyny. Wydział Nauk o Zdrowiu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego i Narodowy Uniwersytet Medyczny w Iwano-Frankiwsku regularnie organizują polsko-ukraińskie różnotematyczne konferencje naukowe, jak na przykład: „Ratownictwo medyczne i pomoc doraźna”.
Kardiochirurdzy z Polski i Ukrainy tradycyjnie spotykają się w Szpitalu im. Jana Pawła II w Krakowie na konferencjach medycznych i wymieniają się doświadczeniami oraz najnowszymi wynikami badań. Zdaniem profesora Liubomyra Kulyka, znanego chirurga transplantologa i wiceprezesa Stowarzyszenia Kardiochirurgów Ukrainy, konferencje takie zawsze przynoszą korzyści praktyczne. Zgadza się z nim dr Anna Prokop-Staszecka, do 2019 roku dyrektor Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II w Krakowie, która dostrzega praktyczne korzyści naukowej komunikacji między Polską a Ukrainą, jak na przykład, otwarcie polsko-ukraińskiego centrum diagnostycznego we Lwowie.
Kolejnym osiągnięciem jest zainteresowanie polskich studentów studiowaniem w ukraińskich instytucjach medycznych. Przykładowo do Narodowego Uniwersytetu Medycznego im. Iwana Gorbaczewskiego w Tarnopolu, Narodowego Uniwersytetu Medyczny w Winnicy im. Pirogowa, co roku przyjeżdża i studiuje kilkuset studentów z Polski.
Tym samym w ostatnich latach w dziedzinie nauk i praktyki medycznej najbardziej owocne były następujące obszary współpracy ukraińsko-polskiej:
1. Organizacja dwustronnych transgranicznych programów, przedsięwzięć, forów naukowych;
2. Kształcenie specjalistów z różnych dziedzin medycyny, w szczególności pediatrii;
3. Rehabilitacja dzieci, które straciły swoich rodziców walczących na wschodzie lub dzieci, które po prostu musiały przeżyć określony okres dzieciństwa w warunkach wojny.
4. Otwieranie wspólnych placówek medycznych, szpitali i ośrodków;
5. Kształcenie i wymiana akademicka młodzieży studiującej studentów na kierunkach medycznych.
Konferencja, na którą uprzejmie mnie zaproszono, jest kolejnym ważnym forum sprzyjającym realizacji naszego wspólnego celu, jakim jest zdrowie narodów i nowych pokoleń. Chcę więc szczególnie podziękować za jej przeprowadzenie p. prof. Walentynie Berezenko i p. dr Halinie Kozinkiewicz.
Szczerze życzę wszystkim uczestnikom entuzjazmu i optymizmu, pełnego uświadomienia wagi swej ważnej misji oraz współodpowiedzialności za nasze projekty i rezultaty. Z całego serca życzę wszystkim uczestnikom sukcesów!
