26 maja 1863 w rocznicę zwycięskiej bitwy polskich powstańców z wojskiem rosyjskim pod Wielką Salichą odbyły się uroczystości upamiętnienia tych walk. Działacze Związku Polaków udali się do wioski zawczasu, aby posprzątać teren bitwy.
Dziękujemy wszystkim uczestnikom uroczystości, a szczególnie kierownictwu Hromady Antonińskiej w osobach Anatola Ocaluka i Wasyla Onyszczuka jak też aktywistom polskich stowarzyszeń, którzy odmówili w miejscu pochowań Anioł Pański i wygłosili patriotyczne utwory polskich poetów.
Olga SAWCZUK
Bitwa pod Salichą stoczona 26 maja 1863 roku rozegrała się pomiędzy polskimi oddziałami powstańczymi dowodzonymi przez gen. Edmunda Różyckiego, a rosyjskim oddziałem karnym z kpt. Łomonosowem na czele to jedno z najbardziej błyskotliwych zwycięstw oręża polskiego w czasie tzw. „Kampanii Różyckiego” i całego powstania styczniowego. W bitwie po stronie polskiej walczyło ok. 260 osób (5 szwadronów, z czego trzy niekompletne). Rosjanie dysponowali trzema rotami piechoty i 120 kozakami, w sumie 720 ludźmi, czyli siłami trzykrotnie większymi od polskich.
Ustawiwszy swoje wojsko w dwuszeregu, zanim moskiewska piechota zdążyła zsiąść z wozów, Różycki wydał swoim szwadronom rozkaz ataku. Te, mimo iż musiały przebiec około kilometra pod ogniem tyralierów, dosłownie wyrąbały sobie drogę lancami, rozbijając doszczętnie czworobok, w którym ustawił się nieprzyjaciel.
Bitwa ta wpisuje się w szeroki kontekst walki z rosyjską okupacją, stanowiąc dla przyszłych pokoleń wzór męstwa i odwagi.
