„W obecnej sytuacji właśnie perspektywa porównawcza, z jednej strony, i tworzenia nowych pojęć – z drugiej, mogą wywieść teorię humanitaryzmu z zastoju, czy raczej „paradygmatycznej luki” w której ona przebywa” zaznaczyła prof. dr hab. Ewa Domańska (L)
W popularnej (przykładowo funkcjonującej) kijowskiej księgarni „Є” odbyła się prezentacja ukraińskiego wydania zbioru prac pt.: „Historia i współczesny humanitaryzm”, na którą z Polski przybyła jej autor – jedna z najwybitniejszych współczesnych teoretyków historiografii dr hab. Ewa Domańska, profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i Stanford University (USA). Książka ta niedawno ukazała się w wydawnictwie NIKA-CENTR, dzięki wsparciu Instytutu Polskiego w Kijowie.
Na pytanie, dlaczego powinniśmy zajmować się historią prof. dr hab. Natalia Jakowenko przytoczyła wypowiedź brytyjskiego socjologa Anthon’ego D. Smith’a: „Historią zajmuję się dlatego, że jest dla mnie ciekawą”, dodając, że zawsze znajdzie się pewne grono ludzi, dla których jest ona na tyle ciekawą, iż wybierają ją w charakterze swego sposobu życia – sposobu oceny wszystkiego, co działo się i dzieje wokół ich.
Jak zaznaczył prowadzący spotkanie, autor i redaktor tłumaczenia, dr historii Wołodymyr Skłokin pozycja ta jest dla naszych historyków wielce pożyteczna, gdyż na Ukrainie brak takiego rodzaju opracowań, analizujących zmiany w teorii historii za ostatnie 50 lat w kontekście rozwoju współczesnego humanitaryzmu.
Ewa Domańska koncentruje w niej uwagę nie tylko na analizie polemiki w tym temacie, ale wysuwa oryginalne teoretyczne propozycje, mówi o przyszłości historii, o tym, przed jakimi wyzwaniami stoi dziś współczesna historiografia.
KOS
