Pewnie pamiętacie mnie już z tekstu o plusach i minusach studiowania w Polsce. Ja i moja redaktorka, pani Andżelika, postanowiłyśmy kontynuować pisanie artykułów na temat życia studenckiego, dlatego dziś jesteśmy tutaj. Mam nadzieję, drogi Czytelniku, że ten tekst okaże się dla Ciebie przydatny.
Porada pierwsza: sprawy z dokumentami staraj się załatwiać samodzielnie
Nie mówię, że nie wolno prosić o pomoc – absolutnie nie. Ale przyjdzie taki moment, kiedy będziesz musiał złożyć dokumenty w dziekanacie czy w urzędzie – wtedy nie licz na rodziców. Staraj się mówić i załatwiać wszystko sam (chyba że wymagany jest opiekun). To pomoże Ci podszkolić język polski i nauczyć się pilnować własnych dokumentów.
Porada druga: zamieszkaj w akademiku
Poza tym, że w Europie ceny wynajmu mieszkań są naprawdę wysokie, akademik to przede wszystkim Twoja przepustka do socjalizacji. Znajdziesz tam przyjaciół – którzy pomogą Ci odnaleźć się w nowym kraju, z dala od rodziny. To także źródło informacji, bo starsi studenci często wspierają młodszych – podpowiadają coś albo dzielą się notatkami.
Nie spiesz się z wyprowadzką do mieszkania, nawet jeśli warunki w akademiku nie są najlepsze. Pierwszy rok to czas przyzwyczajania się do nowych okoliczności, pełen zabawnych i ciekawych historii. Na kolejne lata możesz poszukać innego akademika z lepszymi warunkami albo tak zwanego domu asystenta.
Porada trzecia: transport i dojazdy
W większości miast dostępne są karty miejskie, które umożliwiają podróż wszystkimi środkami transportu. Warto je kupić – są tańsze dzięki zniżkom studenckim i dają nielimitowany przejazd. Zanim taką kartę wyrobisz, polecam aplikację JakDojade. Dzięki niej kupisz bilet i ułożysz najlepszą trasę.
Porada czwarta: zaprzyjaźni się ze starszymi studentami
Mogą Ci przekazać nie tylko cenne informacje o egzaminach, wykładach, ćwiczeniach, wykładowcach czy notatkach z poprzednich lat, ale też pokażą ciekawe miejsca w mieście. Pomogą Ci się odnaleźć i stworzyć swój własny komfort w nowym otoczeniu.
Porada piąta: nawet jeśli się boisz – odpowiadaj!
Na ćwiczeniach to szczególnie ważne. Wielu wykładowców ceni aktywność studentów i traktuje cudzoziemców z cierpliwością oraz wyrozumiałością. Nie przejmuj się krytyką ze strony grupy, ponieważ często za aktywność na zajęciach wykładowcy wystawiają punkty, a to daje szansę na automatyczne zaliczenie przedmiotu.
Porada szósta: korzystaj z bibliotek studenckich
Może dziś brzmi to trochę staroświecko, ale naprawdę warto. Biblioteki to miejsca, gdzie można odpocząć – większość z nich ma pokoje relaksu. Często odbywają się tam wystawy rysunków, obrazów czy książek. To także przestrzeń, w której można zmienić otoczenie między zajęciami, a czasem znaleźć pokój z grami planszowymi.
Porada siódma: czytaj obowiązkowe książki
Pomogą Ci nie tylko zrozumieć materiał wykładów czy ćwiczeń, ale też poszerzyć słownictwo na poziomie akademickim. Co więcej, starsi studenci często zostawiają w książkach notatki, które przydają się podczas nauki. Warto też pamiętać o własnych notatkach – są Twoim zabezpieczeniem, jeśli ze stresu zgubisz tok myślenia.
Porada ósma: znajdź „swoich” ludzi
To dotyczy wszystkiego – zarówno znajomych z wydziału, którzy sprawią, że nie będziesz samotny podczas nauki, jak i osób z akademika, z którymi będziesz spędzać czas nie tylko podczas roku akademickiego, ale i w wakacje, bo wspólne mieszkanie bardzo zbliża.
Porada dziewiąta: gdy jest Ci smutno – podróżuj
Nawet jeśli Twoja sytuacja finansowa jest trudna, możesz kupić bilet, zrobić kanapkę i pojechać na jeden dzień do parku albo zwiedzić sąsiednie miasto. To pomaga zobaczyć piękno kraju, do którego wyprowadziłeś.
Porada dziesiąta: staraj się zorganizować swoje życie codzienne i przestrzeń osobistą
To pomoże Ci stworzyć komfortowe warunki, do których miło będzie wracać po zajęciach. Możesz też zapisać się na siłownię (uważaj jednak na podejrzane oferty), aby pobyć chwilę sam ze sobą i swoimi myślami – zwłaszcza na początku, kiedy trudno jest mieszkać z obcą osobą w jednym pokoju.
Rady dla rodziców
Kiedy powiedziałam mamie, że będę pisała taki tekst, ona od razu chciała dodać kilka rad dla rodziców, bo przecież rodzice zawsze martwią się o swoje dzieci. Dlatego poniżej znajdziecie kilka wskazówek dla rodziców, którzy przywiozą swoje dziecko do obcego kraju, aby pomóc mu urządzić codzienne życie.
Rada pierwsza: najważniejsze słowo – pomóżcie! A nie – zróbcie wszystko za dziecko!
Rada druga: telefon i bank
POMÓŻCIE dziecku wybrać korzystnego operatora komórkowego. Najlepiej sprawdźcie wcześniej dostępnych operatorów, bo to bezpośrednio wpłynie na waszą komunikację. Pomóżcie także dziecku wybrać bank w obcym kraju, aby łatwiej było opłacać różne transakcje.
Rada trzecia: weźcie rzeczy na początek
Z domu przywieźcie tylko najpotrzebniejsze rzeczy. Resztę można dosłać kurierem, np. Nową Pocztą: ulubioną poduszkę, koc, kurtkę itp.
Rada czwarta: nie kupujcie dużo naczyń!
Rada piąta: poznajcie razem miasto
Przejedźcie się wspólnie z dzieckiem z akademika do uczelni, żeby w pierwszy dzień dziecko nie denerwowało się, „jak tam dojechać”. Trochę pospacerujcie po mieście. Podzielcie się własnym doświadczeniem ze studiów. To pomoże dziecku łatwiej oswoić się z przeprowadzką.
Rada szósta: medycyna
Sprawdźcie, gdzie niedaleko akademika znajduje się przychodnia, gdzie można uzyskać pomoc lekarską w razie potrzeby. Dajcie dziecku podstawowe leki i wspólnie podpiszcie, który lek jest na jaką dolegliwość.
Rada siódma: nie przesiadujcie za długo przy dziecku!
Zakwaterowaliście dziecko – i wracajcie do domu! Żeby inni nie śmiali się, że mama chodzi za dzieckiem krok w krok. Dajcie mu szansę dorosnąć!
Rada ósma: zawsze pytajcie dziecko, kiedy można je odwiedzić! Nie róbcie niespodzianek bez zapowiedzi.
Rada dziewiąta: w domu nie rozpaczajcie: „aj, aj, aj, moje dziecko w obcym kraju!”
Żyjcie swoim codziennym życiem. Wtedy wasze dziecko zobaczy i zrozumie, że ono także powinno organizować swoją przestrzeń, swoje życie, szukać znajomych i przyjaciół.
Także dodatkowo – to nie porada, ale osobista rekomendacja od autorki tekstu
Znajdź osobę, która Cię wysłucha. Warto rozmawiać o swoich uczuciach (albo chociaż zapisywać je w pamiętniku). To oczywiście nie wszystkie wskazówki, ale dobra podstawa na początek.
No cóż, czas kończyć naszą rozmowę, żebyś miał czas na przemyślenia. Jeśli będziesz miał pytania – znajdź mnie na Facebooku (tak, tak, Europejczycy go uwielbiają, więc przyzwyczajaj się) i śmiało pisz – postaram, się pomóc.
Oleksandra Branitska
(Studentka Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach)
