„Portret wielokrotny” (fotografia Petersburg 1917) – Stanisław Ignacy Witkiewicz, pseud. „Witkacy”
Sztukę dwudziestolecia międzywojennego najlepiej charakteryzują pojęcia nowatorstwa i awangardy. W każdej jej dziedzinie – malarstwie, rzeźbie, architekturze czy muzyce, żeby ograniczyć się do najważniejszych – mamy do czynienia z rewolucyjnym odejściem od tradycji i próbą stworzenia zupełnie nowej estetyki. Idee, które dominowały między dwiema wojnami światowymi (1918-1939) przejawiały często w sprzecznych tonacjach: od ogromnej fascynacji życiem i cywilizacją po absolutny pesymizm. Artyści coraz częściej poruszali tematy społecznie i obyczajowe. Awangarda to zjawisko, które pojawia się już na początku XX wieku, w malarstwie zapowiadają go postimpresjonizm i fowizm, a z drugiej strony – ekspresjonizm. Wcześniej powstają również takie kierunki jak: futuryzm, kubizm i abstrakcjonizm. W czasie I wojny światowej rodzi się dadaizm, a nieco później, w 1924 roku – surrealizm.
W polskim dwudziestoleciu najważniejszym zjawiskiem w malarstwie był formizm reprezentowany przez grupę malarzy nazywających siebie „Formistami”.
Kulturoznawca, autor programów edukacyjnych, przedsiębiorca – Julia Krywiencewa
O tych dominujących kierunkach uwidocznionych w plastyce tego okresu, o dorobku artystycznym głównych polskich twórców II Rzeczypospolitej kijowskim pasjonatom malarstwa opowiedziała kulturoznawca, autor programów edukacyjnych, przedsiębiorca – Julia Krywiencewa.
To spotkanie ze sztuką zorganizowane z 15 marca w stołecznej „Galerii Dukat” przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Przedsiębiorców Polskich na Ukrainie we współpracy z Wydziałem Konsularnym Ambasady RP w Kijowie stanowiło pierwszą część projektu pt. „Sztuka polska – 10 polskich malarzy, których warto znać”.
Projekt ten, poświęcony 100. rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę, będzie realizowany jako seria spotkań wykładowo-warsztatowych, na które w imieniu organizatorów zapraszamy wszystkich chętnych, w tym szczególnie młodzież.
Informacja własna
