W ceremonii nagradzania uczestniczył Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej na Ukrainie Jan Piekło
Nikita Kadan – autor wystawy o powyższym tytule został laureatem tegorocznej artystycznej nagrody im. Malewicza ufundowanej przez Instytut Polski w Kijowie.
Już po raz piąty ludzie sztuki, działacze społeczni, dziennikarze, przedstawiciele instytucji oświatowych i kół biznesowych Ukrainy i Polski zebrali się 18 listopada w ośrodku firmu marketingowej „FedorivHub” na ceremonię wręczenia artystycznej Nagrody im. Kazimierza Malewicza.
Nagroda ta, ukonstytuowana w 2008 roku z inicjatywy Instytutu Polskiego w Kijowie i autora idei ówczesnego prezesa IPK Jerzego Onucha, jest świadectwem pamięci i uznania wobec Kazimierza Malewicza – artysty malarza polskiego pochodzenia, wyznawcy suprematyzmu, czyli najbardziej radykalnego kierunku abstrakcjonizmu, który wziął swój początek w Kijowie.
Nikita Kadan to młody (ur. 1982 r. w Kijowie) artysta konceptualny. Od lat należy do grup artystycznych Rewolucyjna Przestrzeń Eksperymentalna (R.E.P.) i Hudrada działających na zasadzie kółek samokształceniowych, które są okazją do prawdziwej dyskusji i współdziałania. Grupy te od początku wykraczały poza konserwatywne akademickie środowisko, które wciąż propagowało edukację przepełnioną estetyką i ideologią komunistyczną.
Służy ona kilku celom. W szczególności – przypomnieć i podkreślić doniosłość postaci Kazimierza Malewicza w kulturze światowej i jeszcze raz zastanowić się nad istotą wspólnej polsko-ukraińskiej spuścizny kulturalnej. Jej zadaniem jest także – z jednej strony zwrócić uwagę ukraińskiej elity na ukraińskie korzenie Polaków, którzy zdobyli światowe uznanie, zaś z innej – przedstawić Polskę, jako kraj, który dostrzega twórcze osiągnięcia współczesnego malarstwa Ukrainy.
Nagroda powołana jest też ku temu, by zapewnić wzrost prestiżu młodych artystów malarzy urodzonych w Ukrainie, jak również zapoznać Europę z ich osiągnięciami.
Nagroda Malewicza wręczana jest raz na dwa lata za wkład do rozwoju sztuki współczesnej. Jej laureatem może stać się artysta malarz w wieku do 40 lat, który urodził się na Ukrainie, niezależnie od aktualnego miejsca pobytu. Ocenia się jakość, rzemiosło, osiągnięcia i wartość stworzonych prac. Wysunąć kandydatów do nagrody mogą ukraińskie i zagraniczne instytucje kulturalne, ośrodki naukowe, twórcze zjednoczenia, galerie, muzea.
Wśród zaproponowanych kandydatów ukraińsko-polskie jury wyznacza trzech finalistów a następnie w przeddzień ceremonii omawia kandydatury i tajnym głosowaniem wybiera laureata.
W tym roku do finału jury pod kierownictwem dyrektor Instytutu Polskiego w Kijowie Ewy Figel wyłoniło czterech kandydatów. O laur zwycięzcy walczyli Nikita Kadan i Mikołaj Ridnyj nominowani przez białostocką Galerię Arsenał, Łesia Chomenko z nominacji kijowskiego „ARTCENTRUM Closer „oraz Roman Minin nominowany przez charkowskie Centrum Malarstwa Współczesnego „JERMIŁOW CETR”
Zwycięzca nagrody – Nikita Kadan zwierzył się, że koncepcja wystawy rozpoczęła się od usłyszanej opowieści: „Oto trwają prace ekshumacyjne miejsce masowego pochówku ofiar represji. Przyjeżdżają specjalne komisje z różnych krajów, żeby odnaleźć „swoich”. Niektóre ofiary zidentyfikowano. Odnaleziono nawet świadectwa materialne, dokumenty… ale kości się przemieszały; „swoich” nie da się do końca zidentyfikować. Skażona historia sprzeciwia się formie narodowej.
Wraz z dyplomem zwycięzca otrzymał pieniężne stypendium w rozmiarze 3000 euro (w ekwiwalencie UAH) od Polskiego Instytutu w Kijowie, oraz 3. miesięczną pobyt twórczy w Centrum Sztuki Współczesnej „Zamek Ujazdowski” w Warszawie Wszyscy finaliści (4 osoby) i przedstawiciele nominujących instytucji (4 osoby) zaproszeni zostaną na podróż studyjną do Polski w 2017 roku.
O oprawę muzyczną imprezy zadbali: ukraiński zespół elektroniczny trip-hop Mari Cheba i ukraińsko-polski zespół DJ Shlyuzovyk .
Informacja własna (KOS)
