Wiersze noblistki Wisławy Szymborskiej zabrzmiały w Domu Pisarzy Ukrainy w wykonaniu Wasyla Biłocerkiwskiego
Kameralnie i bez patosu w Sali Wielkiej Domu Pisarzy Ukrainy przebiegał wieczór wspomnień poświęcony pamięci zmarłej polskiej poetki. Zapewne na taki właśnie wieczór zgodziłaby się Wisława Szymborska, która kiedyś (w Wilnie) lapidarnie wypowiedziała się o swojej poezji: „Moje wiersze nie są do śpiewania, nie są do tańczenia, nie są do robienia monodramów. Moje wiersze są do słuchania i myślenia”.
Na ten niezwykły w czasie (40 dni po chwili, gdy odeszła na zawsze) wieczór poezji i wspomnień o Wisławie Szymborskiej przybyli ukraińscy poeci, pisarze i krytycy, redaktorzy polskich mediów, literaci, muzycy – autentyczni miłośnicy twórczości Wisławy.
Wieczór rozpoczął się od wysłuchania archiwalnego nagrania poetki, czytającej swoje wiersze.
Switłana Jowenko - znana ukraińska poetka, prozaik, publicystka, tłumacz zafascynowała zebranych swoim wystąpieniem
Wspomnienia o jej losie dorobku oraz lekturę jej poezji w oryginale i w tłumaczeniach przybliżyli zebranym m. in.: Natalia Łysenko-Jerżykowska, Switłana Jowenko, Stanisław Szewczenko, Stanisław Panteluk, Jurij Zawhorodnij, Wasyl Biłocerkiwski, Natalia Sydiaczenko.
Prowadzący wieczór kierownik Działu Tłumaczy Związku Pisarzy Ukrainy Wsewołod Tkaczenko ze szczególnym ukontentowaniem zapraszał do słowa osoby, które w swym życiu miały okazję spotykać się z polską noblistką.
O oprawę muzyczną wieczoru zadbała Wiktoria Radik wykonując szlagiery na pewno znane poetce.
Prowadzący wieczór Wsewołod Tkaczenko przypomniał o wspaniałych tłumaczeniach utworów poetki Hryhorija Koczura, którymi zachwycała się Szymborska
Czas zamknął niestety treściwą i wielowątkową księgę wierszy Szymborskiej, jakkolwiek poezja posiada przedziwną osobliwość, polegającą na tym, iż każda ponowna jej lektura odradza ją na nowo. Podobnie dzieje się z przekładami wierszy. Poniżej dla zilustrowania, jak różna może być ich interpretacja, przytaczamy oryginał i dwa przekłady na ukraiński wiersza pt. „Nagrobek”.
Antonii KOSOWSKI
NAGROBEK
Tu leży staroświecka jak przecinek
autorka paru wierszy. Wieczny odpoczynek
raczyła dać jej ziemia, pomimo że trup
nie należał do żadnej z literackich grup.
Ale też nic lepszego nie ma na mogile
oprócz tej rymowanki, łopianu i sowy,
Przechodniu, wyjmij z teczki mózg elektronowy
i nad losem Szymborskiej podumaj przez chwilę.
НАДМОГИЛЬНИЙ НАПИС
Тут лежить – старосвітська,
як кома,
Авторка пари віршів –
Вам незнайома.
Правда, поховано її саме тут.
(Без жодних підступних отрут).
І незалежно від того, що труп
не належав до жодної з літературних груп.
І нічого кращого нема
(Без жодної океанської хвилі)
Тільки сидить нерухома сова
І фігурують із вірша слова:
Ти, перехожий,
не забобонний -
Вийми з кишені апарат електронний,
І щиро подумай
у дану хвилину
про тієї Шимборської – домовину.
(Tłumaczenie wolne dr hab. filologii Julii Bułachowskiej)
ЕПІТАФІЯ
Тут спочиває старосвітська, наче кома,
дещиці віршів авторка. Їй спокій від утоми
земля надати зволила, і то дарма, що труп
до жодної не входив із літературних груп.
Та й ліпшого нічого її склеп не чепурить,
лиш ці римовані рядки, сова та подорожник.
Дістань із кейса електронний мозок, подорожній,
над долею Шимборської задумайся на мить.
(Tłumaczył dr hab. filologii Andrij Sawenec’ - autor monografii pt.: „Поезія у перекладі: «українська» Шимборська”).
