W nurcie odrodzenia polskiego folkloru w Kijowie, celem ożywienia kontaktów między młodzieżą polską zamieszkującą Ukrainę, w listopadzie 2000 roku w Kijowie z inicjatywy p. Łesi Jermak powstał zespół „Polanie znad Dniepru”, który urósł do rangi ansamblu reprezentacyjnego, działając przy Związku Polaków Ukrainy.
Właśnie w listopadzie br. mija j uż 10 lat od chwili powstania zespołu. Jako jego założycielka chciałabym podzielić się z Wami, drodzy Czytelnicy swoją radością, którą mnie ten jubileusz przepełnia i w paru słowach bliżej zapoznać Was z „Polanami znad Dniepru”.
A zaczynało się wszystko tak...
Dwie piękne Panie - Swietłana i Wiktoria wypielęgnowały we mnie duch polskości i zamiłowania do folkloru, co kardynalnie zmieniło moje życie.
Dziękuję tym Paniom, za swoje „jaskółcze” dzieciństwo i zawsze będę im wdzięczna za to, że odkryły przede mną barwny świat folkloru i podsyciły pragnienie głębszego poznania polskiej kultury.
Wyleciałam z gniazdeczka jaskółczego do krainy Wiślan, wzbogaciłam wiedzę, umiejętności i postanowiłam, że też będę uczyć dzieci z polskich rodzin, podobnie jak mnie uczyły moje nauczycielki.
Stąd tuż po powrocie do kraju utworzyłam zespół o tej pięknej nazwie „Polanie znad Dniepru”.
W trakcie studiów, podczas moich przyjazdów do Kijowa, wokół mnie, dość przypadkowo, zgromadziła się grupka młodzieży o polskich korzeniach. Postanowiłam więc spróbować - czy potrafię tych ludzi nauczyć i zaciekawić kulturą przodków? Mój eksperyment uwieńczył się sukcesem i od tego momentu nie znam już spokoju, ponieważ cały czas jestem pogrążona(jak każdy, zresztą prawdziwy nauczyciel) w poszukiwaniach nowych form i metod nauczania dzieci.
Pierwszym gniazdeczkiem zespołu była Kijowska Szkoła Zawodowa nr 4, gdzie udostępniono nam wtedy dla ćwiczeń szkolny korytarz. Pierwszy skład zespołu, z którym zaczęłam pracować i ćwiczyć układy taneczne liczył 12 osób. Zainteresowanie zespołem rosło, zwiększała się liczba jego uczestników i dzisiaj jest nas około 60 osób. Na korytarzu już nie mieścimy, a zatem, od kiedy poszłam pracować, wszędzie szukam możliwości znalezienia miejsca dla ćwiczeń z zespołem. Od roku 2007 próby prowadzimy w Kijowskiej Szkole Ogólnokształcącej nr 175, gdzie pracuję jako nauczycielka języka polskiego.
Uczestnikami zespołu są dzieci i młodzież polskiego pochodzenia (uczniowie, studenci), których pragnieniem jest rozwój i popularyzacja kultury polskiej na Ukrainie.
Aktualnie zespół składa się z trzech grup wiekowych: młodsza (6–8 lat), średnia (8–12) oraz starsza(od 14 i wyżej - bez ograniczeń). Dzieci i młodzież uczestnicząca w zespole poznają pieśni i tańce, tradycje ludowe, i obrzędy a także mają możliwość uczyć się języka polskiego. W repertuarze zespołu mamy polskie tańce ludowe i narodowe, regionalne przyśpiewki, jak i program ukraiński.
Nasze młode pokolenie artystów
Nasz zespół znany jest zarówno w Kijowie, jak i na całej Ukrainie. Aktywnie współpracujemy z Komitetem ds. Mniejszości Narodowych i Religii, Centrum Badań Kulturologicznych i Twórczości Ludowej funkcjonującym przy Administracji Państwowej Ukrainy. Jest stałym uczestnikiem festiwali, dni kultury, koncertów tematycznych i dobroczynnych, świątecznych uroczystości obu naszych państw, oraz licznych innych imprez kulturalnych. Nasze występy cieszą oko ukraińskich Polaków jak również kijowian i gości stolicy, wszystkich tych, którzy pragną poznać piękno kultury polskiej poprzez pieśń i taniec w wykonaniu artystów zespołu „Polanie znad Dniepru”.
Zespół „Polanie znad Dniepru”, zdobył liczne dyplomy, podziękowania, nagrody rangi państwowej, jest laureatem wielu ogólnoukraińskich festiwali. Od 2001 roku bierzemy udział w sztandarowej imprezie poświęconej światowym tradycjom ludowym „Folklorama”. Przeprowadzamy także imprezy polonijne w Kijowie i na Ukrainie (m.in. Festiwal Polskiej Piosenki Współczesnej, uroczystości świętowania Dnia Niepodległości Polski, Dnia Polonii etc.).
A oto kilka wypowiedzi, zanotowanych z ust uczestników zespołu tych, którzy są z nami od dawna i tych świeżo przybyłych.
Ludmiła 15 lat
Uczestniczę w zespole od 2007 roku. Szczególnie mile wspominam nasze występy na festiwalu w Rzeszowie. Tańczyłam na wielu scenach Kijowa i Ukrainy. Dzięki zespołowi znalazłam mnóstwo nowych przyjaciół. Inaczej zaczęłam patrzeć na kulturę. Jestem szczęśliwa, że tańczę w tym zespole i jeszcze długo chciałabym być jego zwartą cząsteczką.
Wiktoria 17 lat
Tańczę w zespole 4 lata za ten czas zdążyłam wystąpić na wielu kijowskich scenach i w innych miastach Ukrainy reprezentując polski folklor. Występy z zespołem dodają mi sił i pewności siebie. Po raz pierwszy w swoim życiu wyjechałam do Polski razem z zespołem na festiwal rzeszowski. Czas spędzony tam na zawsze pozostanie w mojej pamięci, tak samo jak i moje życie w zespole „Polanie znad Dniepru”.
Dmitrij 19 lat
W tym zespole jestem od niedawna. Pierwsza próba sprawiła na mnie tak ogromne wrażenie, że postanowiłem zostać w tym zespole na długo. Stosunek kolegów tancerzy, którzy pomagali mi tańczyć razem z nimi, kierownik, który ma indywidualne podejście i szacunek dla każdego z nas wytwarza tu niezwykle przyjazną atmosferę. Bardzo podoba mi się różnorodność tańców polskich, ich oryginalny charakter. Trochę żałuję, że wcześniej nie trafiłem do tego zespołu, chociażby jakieś 10 lat temu...
Wiktoria 25 lat
Nie tak dawno przyszłam do zespołu, ale w dziś z pewnością mogę powiedzieć, że tańce są nieodłączną cząsteczką mojej natury. Bardzo mi się podoba tańczyć w tym zespole, poznawać nowych, ciekawych ludzi, których łączy jeden cel zgłębianie i popularyzacja kultury swoich przodków. A rodowe korzenie są bardzo ważne w życiu każdego człowieka. Jestem szczęśliwa, że tańczę w tym zespole i moją córkę, która też robi tu swoje pierwsze taneczne kroki, mogę nauczyć kochać taniec i polski folklor. Najbliższy koncert, do którego intensywnie się przygotowujemy będzie dla mnie pierwszym występem z zespołem, nie mogę się już doczekać tej chwili!
Aleksander 25 lat
Od czasu założenia zespołu „Polanie znad Dniepru” naszym niezmiennym kierownikiem jest Pani Łesia Jermak, która zdołała pokazać nam krasę i niepowtarzalność polskiego, ukraińskiego i współczesnego tańca. Dodam jeszcze, repertuar zespołu stale się powiększa o nowe elementy zaczerpnięte z różnych źródeł. W ciągu 10 lat istnienia zespołu powstało wiele ciekawych, niepowtarzalnych kompozycji tanecznych, suit. Według mnie repertuar zespołu jest bardzo ciekawy, ponieważ pracując z zespołem nasz kierownik stara się pokazać piękno dwóch kultur narodów kultur, które w ciągu wielu, wielu wieków nieraz się nawzajem przenikały.
Cele, do których dążymy to twórcze wychowanie młodzieży, popularyzacja polskiej kultury w Ukrainie. Pani Łesia ma bardzo cierpliwe i indywidualne podejście do każdego uczestnika zespołu „Polanie znad Dniepru”, a to z kolei czyni nasz zespół chcianym gościem na wielu imprezach, które odbywają się w Ukrainie i za granicą.
Irena 26 lat
Aby powiedzieć, czym jest dla mnie zespół „Polanie z nad Dniepru”, to tak naprawdę wystarczy mi trzech słów: odkryciem, poznaniem, fascynacją.
Odkrycie – dzięki temu zespołowi po raz drugi odkryłam dla siebie taniec i scenę. Tańczyłam od dziecka, w pewnym momencie życia zrobiłam przerwę na siedem długich lat. Za ten czas zupełnie zapomniałam jak ważny jest dla mnie taniec. I właśnie z „Polanami” znowu mogłam odczuć ból w nogach po próbach, dreszczyk przed wyjściem na scenę i triumf po udanym występie.
Poznanie – poznałam tutaj dużo ludzi, różnych ludzi, a dlatego szczególnie ciekawych. Aby zespół dobrze wyglądał na scenie, mało jest dobrze tańczyć samemu: trzeba umieć uważać na koleżankę, zaufać partnerowi i umieć zachować własną indywidualność należąc do zespołu. Mówi się, że podróże kształcą. Z pewnością mogę powiedzieć, że podróże w gronie uczestników zespołu tanecznego kształcą jak najbardziej.
Fascynacja – człowiekiem, który jest założycielem, a także duszą, sercem i choreografem zespołu. Wspaniały przykład tego, że wszystko można osiągnąć, gdy się ma cel i dąży się ku niemu nie tracąc godności człowieka.
W tym roku zespół obchodzi swoje dziesięciolecie, i jestem bardzo dumna z tego, że chociażby w cztery lata z tych dziesięciu włożyłam swoje umiejętności, swoją dusze i serce. Życzę sobie nowych sukcesów, a zespołowi - sto lat.
Tak myślą i mówią o zespole uczestnicy. Jestem dumna, że przeżyliśmy ten czas wszyscy razem, mimo różnych trudności, udało mi przyuczyć wiele młodych polskich serduszek.
Serdecznie zapraszamy was drodzy czytelnicy na Jubileuszowy Koncert zespołu „Polanie znad Dniepru” zatytułowany „10 lat - to tylko początek”, który odbędzie się w Kijowie 28 listopada o godz. 15.00 w Domu Kultury Głównego Szpitala Wojskowego przy ul. Hospitalna 18. W koncercie pokażemy najlepsze tańce i multimedialną prezentację naszej historii
I na koniec chciałabym serdecznie podziękować wszystkim organizacjom i instytucjom, które wspierały nas i współpracowały z nami przez te 10 lat!
Łesia JERMAK
