Epitet ten zdobył sobie dużą popularność, ponieważ trafnie przedstawiała sytuację w Europie po konferencji w Jałcie: kontynent został podzielony ideologiczną barierą, izolującą państwa komunistyczne przed kontaktem i wpływem reszty świata. Żelazna, bo trudna do pokonania.
Określenie zostało jednak błędnie przypisane Winstonowi Churchillowi. Churchill tylko je spopularyzował swoim przemówieniem z Fulton, natomiast autorem jest niemiecki minister propagandy i oświecenia publicznego III Rzeszy, Josef Goebbels.
Po raz pierwszy określenie "żelazna kurtyna" pojawiło się w artykule "Rok 2000", zamieszczonym w "Das Reich" z 25 lutego 1945 r.: "Jeśli naród niemiecki złoży broń, wówczas Sowieci, zgodnie z porozumieniem zawartym między Rooseveltem, Churchillem i Stalinem, zajmą całą wschodnią i południowo-wschodnią Europę, w tym większą część Rzeszy. Nad tym terytorium zajętym przez Związek Radziecki zapadnie żelazna kurtyna, poza którą nastąpi rzeź narodów".
